Oldum Ey Gönül

Az söyledim, öz söyledim sözümü;
Öz içimde ölmez buldum özümü!..
Bende imiş her bir sırrın çözümü;
Hayret ettim, hayran oldum ey gönül!..

Yıllar yılı oyalandım, oynadım;
Kaç menzilde kör nefsimi kınadım!..
Oda yandım, od içinde kaynadım;
Bulut bulut böyle doldum ey gönül!..

Çile çektim, emek verdim bu handa;
Teni aştım cana düştüm cihânda!..
Dostun nazar eylediği mekânda;
Sevgi sattım, sevgi aldım ey gönül!..

Al al oldum gülde buldum rengimi;
Bilen bildi nefsim ile cengimi!..
Gören var mı varlık içre dengimi?
Bir âleme, öyle daldım ey gönül!..

Can evimde pay eyledin bu gamı;
Sen eledin onca helâl, haramı!..
Kaç kez buldun, aradığım makamı;
Kaç kez kaçtım, sana geldim ey gönül?..

Varlığımı, bu aşk aldı kapında;
Hakîkatin gülleri var yapında!..
O sınırsız ufku saran tapunda;
Duy sesimi arşa saldım ey gönül!..