Anasayfa
GÖNÜL ÇEVRESİ
Yeryüzünde tüm insanların kendilerine özgü çevreleri vardır. Aile ile başlayıp, akrabalarla, komşularla, arkadaşlarla, okul-iş/meslek çemberiyle genişleyen bir çevre. Bunu isteseniz de pek değiştiremezsiniz. O çevreye adeta mecbursunuzdur. Hayat sizi böylesi bir ortama bağlar, sevmeseniz de o çevreyle yaşamaya devam edersiniz.
Bir de kan bağı bulunmayan, hısım-akraba yanı bulunmayan, geçim/iş meslek birlikteliğinden kaynaklanmayan, eğitim-öğretim topluluğundan hariç bir çevre oluşur. Tercihli, isteğe bağlı bir halka. Belirli bir amaç, yüksek bir ideal hedefleyen birliktelik. Manevi kardeşlik ezeli, dostluk… Ötelere uzanan bir çevre bağı. İster Gönüldaşlık diyelim, ister İslam kardeşliği, fark etmez.
Bu tercihli gönül halkası, diğer çevreler gibi mecburi değil isteğe bağlı, sevgi dolu, kalbi duygularla bezenmiş, barış arzularıyla pekişmiş evrensel dengeyi gözeten bir çemberdir. Burada her şey, yüce yaratıcı dikkate alınarak planlanır. Yegâne ilah olan Allah sevgisi her şeyin başıdır. Her şeyin var edeni o Rab’dir. O halde her şeyi onun isteği ve rızasıyla hoş tutabilir ve dünya barışını tesis edebiliriz. Muhataplarınız neymiş, kimmiş, kara derili mi, kızıl derili mi, sarı derili mi, doğulu mudur, batılı mıdır, köylü müdür, kentli midir, elit tabakadan mı, taşralı mı hiç fark etmez. Seversiniz, sarılırsınız ona. Dua edersiniz diğer din kardeşlerinize, dostlarınıza. Rabbimizden onlar için güzel şeyler istersiniz. Elinizdeki imkânlardan onlara sarf eder, ikram edersiniz. Gönülden verirsiniz onlara… Çünkü severek, isteyerek bir tercihte bulunmuşsunuz. Dünyadaki tüm İslam kardeşlerinizi sevgiyle kucaklamışsınızdır. Hele Hac gibi, bir uluslar arası kongrede bu duygular doruk noktaya çıkar. Bayramlar, Kurbanlar, Zekâtlar hepsi ayrı bir kardeşlik, dostluk sevgi-gönüldaşlık zirveleri… Bunu Osmanlı İslam devletinin 600 yıllık şanlı tarihinde din kardeşliği temeline dayalı yönetim politikası ile onlarca farklı milleti bir potada eritebilmiş olması ne güzel bir örnektir.
Rahat bırakın! Evet, gönülleri barış ve sevgiyle çarpanları, yaradılanları yaradan hatırına hoş görenleri, ‘’ Gel! Ne olursan ol yine gel ’’ diyenleri, verirken içten verenleri, topraktan geldiğinin bilinciyle Rableri için başlarını topağa eğip kibirlenmeyenleri rahat bırakın!
Ekolojik denge, yeşil çevre, ozon tabakası delinmesin, dünya kirlenmesin diyenlerle, aynı paralelde yaşayan bu gönüldaşlar, din kardeşleri, Müslümanlar evet bunlar mecbur olmadıkları halde, böylesi bir tercihte bulunarak insanlığa gülümsemişlerdir. Onları sevmeli ve rahat bırakmalıyız…
Bu iş gönül işidir vesselam…
YAZAN: MÜCAHİD TOPAL
Yeryüzünde tüm insanların kendilerine özgü çevreleri vardır. Aile ile başlayıp, akrabalarla, komşularla, arkadaşlarla, okul-iş/meslek çemberiyle genişleyen bir çevre. Bunu isteseniz de pek değiştiremezsiniz. O çevreye adeta mecbursunuzdur. Hayat sizi böylesi bir ortama bağlar, sevmeseniz de o çevreyle yaşamaya devam edersiniz.
Bir de kan bağı bulunmayan, hısım-akraba yanı bulunmayan, geçim/iş meslek birlikteliğinden kaynaklanmayan, eğitim-öğretim topluluğundan hariç bir çevre oluşur. Tercihli, isteğe bağlı bir halka. Belirli bir amaç, yüksek bir ideal hedefleyen birliktelik. Manevi kardeşlik ezeli, dostluk… Ötelere uzanan bir çevre bağı. İster Gönüldaşlık diyelim, ister İslam kardeşliği, fark etmez.
Bu tercihli gönül halkası, diğer çevreler gibi mecburi değil isteğe bağlı, sevgi dolu, kalbi duygularla bezenmiş, barış arzularıyla pekişmiş evrensel dengeyi gözeten bir çemberdir. Burada her şey, yüce yaratıcı dikkate alınarak planlanır. Yegâne ilah olan Allah sevgisi her şeyin başıdır. Her şeyin var edeni o Rab’dir. O halde her şeyi onun isteği ve rızasıyla hoş tutabilir ve dünya barışını tesis edebiliriz. Muhataplarınız neymiş, kimmiş, kara derili mi, kızıl derili mi, sarı derili mi, doğulu mudur, batılı mıdır, köylü müdür, kentli midir, elit tabakadan mı, taşralı mı hiç fark etmez. Seversiniz, sarılırsınız ona. Dua edersiniz diğer din kardeşlerinize, dostlarınıza. Rabbimizden onlar için güzel şeyler istersiniz. Elinizdeki imkânlardan onlara sarf eder, ikram edersiniz. Gönülden verirsiniz onlara… Çünkü severek, isteyerek bir tercihte bulunmuşsunuz. Dünyadaki tüm İslam kardeşlerinizi sevgiyle kucaklamışsınızdır. Hele Hac gibi, bir uluslar arası kongrede bu duygular doruk noktaya çıkar. Bayramlar, Kurbanlar, Zekâtlar hepsi ayrı bir kardeşlik, dostluk sevgi-gönüldaşlık zirveleri… Bunu Osmanlı İslam devletinin 600 yıllık şanlı tarihinde din kardeşliği temeline dayalı yönetim politikası ile onlarca farklı milleti bir potada eritebilmiş olması ne güzel bir örnektir.
Rahat bırakın! Evet, gönülleri barış ve sevgiyle çarpanları, yaradılanları yaradan hatırına hoş görenleri, ‘’ Gel! Ne olursan ol yine gel ’’ diyenleri, verirken içten verenleri, topraktan geldiğinin bilinciyle Rableri için başlarını topağa eğip kibirlenmeyenleri rahat bırakın!
Ekolojik denge, yeşil çevre, ozon tabakası delinmesin, dünya kirlenmesin diyenlerle, aynı paralelde yaşayan bu gönüldaşlar, din kardeşleri, Müslümanlar evet bunlar mecbur olmadıkları halde, böylesi bir tercihte bulunarak insanlığa gülümsemişlerdir. Onları sevmeli ve rahat bırakmalıyız…
Bu iş gönül işidir vesselam…
YAZAN: MÜCAHİD TOPAL
