Anasayfa
Samimi ve gerçekçi olabilmek için, okumak kitap-kütüphane mevzuunda bir şeyler hissetmek, gerekiyordu. Bunun için önce ailem ile işlerimi bitirdim. Yemek sonrası telefonlarımı da kapatıp evdekilerden beni rahatsız etmemelerini rica edip aile kütüphanemize geçtim.
Burası babamın eseriydi. Seslerden ve ayakaltından uzak müstakil bir okuma odası. Kapıyı çevirip kilitledim. Koltuğun birine yaslandım.
Raf raf kitaplar... Ciltli-ciltsiz, büyük-küçük, dergi ve mecmualar rengârenk bir ortam. En son saydığımda 1200 kitap vardı. Ayağa kalkıp incelemeye başladım. Çocuk kitap ve dergileri, okumayıp sadece resimlerine bakmak bile büyük bir kazanç. Babam bizlere bunları hem okur, hem de yorumlardı, nede zevkli olurdu. Ama ben bir türlü okuyamıyorum, güzel olduklarını iyi biliyorum ama...
Ansiklopediler... Boy boy ciltli, renkli-resimli ansiklopediler. Babam rastgele bir sayfa açsa yarım saat orasının açıklamasını yapardı bizlere. Aile dergileri, eğitim kitapları, teknoloji ve bilim kitapları, dergileri. İslam dinini anlatan kitaplar, Kur’an meal ve tefsirleri, hadis kitapları... Tarih kitapları, Osmanlı, dünya ve Türk tarihini anlatan eserler. Dünya klasiklerinden kitaplar, roman, hikâye, şiir, fıkra ve masal kitapları... Bilim kurgu eserleri, çizgi romanlar, atlas çeşitleri, İngilizce öğrenim setleri, PC dergileri vs. vs.
Bunları hangi aşkla edinebilmiş ve okuyabilmişti babam. Ekonomisi çok iyi de değildi. Demek ki en ufak birikimini kitap için harcamıştı. Bazen şu kitap neyi anlatıyor veya şu dergi neden bahsediyor diye sorsam: okuduğunun kesin kanıtı olarak özetleyiveriyor babam. En üzüldüğü şeyde, bizlerin kitap okumamamız. O aradığını bulmak için kitapçı-kitapçı dolaşır, kütüphaneleri sık sık ziyaret eder, konu komşunun bile kitaplarını incelermiş.
Ben kendimi ve arkadaşlarımı düşündüm. Benim iki cep telefonum, iki hattım ve bir de diz üstü bilgisayarım var. Evde çift çanaklı uydumuz da. Ama genel kültürüm yine babamla kıyaslanamaz. Bilgim yetersiz. Benim imkânlarım babamda olsaydı tüm bilgileri içer-emerdi. Ama ben okumayı beceremiyorum. İnternette bilgi sitelerine bağlanamıyorum. Belgeselleri izleyemiyorum. Ve bu kitaplara karşı kendimi suçlu gibi görüyorum.
Ben ‘’ İMKÂN KOMASINA ’’ yakalanmışım. Artık sık sık bilgisayar ve telefonlarımı kapayıp bu kitaplığa gelecek ve okumaya başlayacağım...
YAZAN: MÜCAHİD TOPAL
Burası babamın eseriydi. Seslerden ve ayakaltından uzak müstakil bir okuma odası. Kapıyı çevirip kilitledim. Koltuğun birine yaslandım.
Raf raf kitaplar... Ciltli-ciltsiz, büyük-küçük, dergi ve mecmualar rengârenk bir ortam. En son saydığımda 1200 kitap vardı. Ayağa kalkıp incelemeye başladım. Çocuk kitap ve dergileri, okumayıp sadece resimlerine bakmak bile büyük bir kazanç. Babam bizlere bunları hem okur, hem de yorumlardı, nede zevkli olurdu. Ama ben bir türlü okuyamıyorum, güzel olduklarını iyi biliyorum ama...
Ansiklopediler... Boy boy ciltli, renkli-resimli ansiklopediler. Babam rastgele bir sayfa açsa yarım saat orasının açıklamasını yapardı bizlere. Aile dergileri, eğitim kitapları, teknoloji ve bilim kitapları, dergileri. İslam dinini anlatan kitaplar, Kur’an meal ve tefsirleri, hadis kitapları... Tarih kitapları, Osmanlı, dünya ve Türk tarihini anlatan eserler. Dünya klasiklerinden kitaplar, roman, hikâye, şiir, fıkra ve masal kitapları... Bilim kurgu eserleri, çizgi romanlar, atlas çeşitleri, İngilizce öğrenim setleri, PC dergileri vs. vs.
Bunları hangi aşkla edinebilmiş ve okuyabilmişti babam. Ekonomisi çok iyi de değildi. Demek ki en ufak birikimini kitap için harcamıştı. Bazen şu kitap neyi anlatıyor veya şu dergi neden bahsediyor diye sorsam: okuduğunun kesin kanıtı olarak özetleyiveriyor babam. En üzüldüğü şeyde, bizlerin kitap okumamamız. O aradığını bulmak için kitapçı-kitapçı dolaşır, kütüphaneleri sık sık ziyaret eder, konu komşunun bile kitaplarını incelermiş.
Ben kendimi ve arkadaşlarımı düşündüm. Benim iki cep telefonum, iki hattım ve bir de diz üstü bilgisayarım var. Evde çift çanaklı uydumuz da. Ama genel kültürüm yine babamla kıyaslanamaz. Bilgim yetersiz. Benim imkânlarım babamda olsaydı tüm bilgileri içer-emerdi. Ama ben okumayı beceremiyorum. İnternette bilgi sitelerine bağlanamıyorum. Belgeselleri izleyemiyorum. Ve bu kitaplara karşı kendimi suçlu gibi görüyorum.
Ben ‘’ İMKÂN KOMASINA ’’ yakalanmışım. Artık sık sık bilgisayar ve telefonlarımı kapayıp bu kitaplığa gelecek ve okumaya başlayacağım...
YAZAN: MÜCAHİD TOPAL
